herfsttooi

Anticiperend wonen

Iedereen wil oud worden, maar niemand wil het zijn

Oud wor­den wil­len we alle­maal. We staan er ech­ter vrij­wel nooit bij stil hoe we oud wil­len wor­den. En wan­neer er dan over oud(er) wor­den wordt gespro­ken, gaat het meest­al over: jong van geest en gezond blij­ven, geld (pen­si­oen) en ver­re rei­zen, om een paar voor­beel­den te noemen.

Maar nie­mand wordt oud in vol­le gezond­heid; ouder­dom komt met gebre­ken. En het hele jaar rei­zen wil je ook niet. Oud wor­den en voor­al de manier waar­op gaat over de dage­lijk­se din­gen en over onder­wer­pen waar de mees­te men­sen lie­ver niet stil bij staan.

Want ook de nade­ren­de dood hoort bij oud wor­den. Veel men­sen over­ko­men de din­gen en dan is het vaak te laat om er nog iets aan te doen.

“Ja maar”, zult u zeg­gen, “ik heb toch mijn pen­si­oen en mijn hypo­theek is ook afge­lost. Het gaat toch goed, waar­over zal ik me dan druk maken?”. Wan­neer het zover is los­sen we het dan wel op.

Er zijn ook men­sen die wél naden­ken over ouder wor­den. Niet dat ze zich ern­stig zor­gen maken, maar ze vra­gen zich wel af hoe ze de rest van hun leven vorm wil­len geven. Ze heb­ben de leef­tijd bereikt dat de kin­de­ren het huis uit zijn en mer­ken dat hun woning nu nog­al wat onbe­nut­te vier­kan­te meters heeft die mis­schien beter benut kun­nen worden.

Ze vra­gen zich ook af of ze de woon­ruim­te anders kun­nen benut­ten. Vier­kan­te meters kin­der­slaap­ka­mer ‘omzet­ten’ in een hob­by­ruim­te of een ser­re om in het voor­jaar lek­ker van de zon te genieten.

De hui­di­ge woon­ruim­te vol­doet in ieder geval niet meer aan de func­tie-eisen toen de kin­de­ren nog thuis waren. Het is tijd voor iets anders dat past bij de vol­gen­de levens­fa­se.  Ze besef­fen dat ze oud(er) wor­den en wil­len op deze levens­fa­se anticiperen.

De komen­de maan­den kij­ken we in de vol­gen­de ver­ha­len hoe anti­ci­pe­rend wonen een invul­ling kan krij­gen en op een prak­ti­sche manier kan wor­den aangepakt.